مجسمۀ شگفتانگیز یک «حمّال» که در پرو کشف شد
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۹۴۶۰۹
باستانشناسان در اواسط سال ۲۰۲۲ میلادی یک مجسمهی چیمور را در سایت باستانشناسی چانچان در پرو کشف کردند که به خوبی از هرگونه آسیب حفظ شده است. مساحت سایت باستانشناسی چانچان ۲۰ کیلومترمربع است و نام آن در سال ۱۹۸۶ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. مجسمه مذکور در جریان پروژهی در حال پیشرفتِ حفاظت از هوآکا تاکاینامو پیدا شد؛ یک سازه هرمی درون مجموعهی باستانی که باستانشناسان باور دارند اساساً برای اهداف تدفینی و تشریقاتی کاربرد داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرادید، این مجسمه ۴۷ سانتیمتر طول و ۱۶ سانتیمتر عرض دارد و اگرچه قدمت آن هنوز به طور دقیق تعیین نشده، اما با توجه ویژگیهای ظاهریاش باید مربوط به اوایل دورهی چیمور (۱۴۷۰-۹۰۰ پس از میلاد) باشد و بنابراین احتمالا قدمتی بین ۸۵۰ تا ۱۵۰۰ سال دارد؛ به این ترتیب این یکی از قدیمیترین مجسمههای کشفشده در این سایت است.
بنا به گزارشی که ماه گذشته از سوی ورزات فرهنگ پرو منتشر شد: «این مجسمه، کلاهی به سر دارد که یک برش ذوزنقهای در نوک باریک خود دارد و مزین به هفت نوار عمودی با رنگهای تیره و روشن متناوب است. صورت مجسمه صاف، برش آن بیضی و رنگش قرمز است. بینی با نیمرخ صاف از سطح صورت بیرون زده است. چشمان بادامی و گوشهای گرد، ناهمسانی دارند و رِزین (صمغ گیاهی) سیاهرنگ بکاررفته در آنها که از فاسد شدن حفظ شده، احتمالاً برای چسباندن صدف مروارید در چشمها به کار رفته است.»
این مجسمه یک دامن مثلثیشکل هم دارد که لبههای آن نوارهایی رنگی دارد و از این جهت شبیه به کلاه مجسمه است. باستانشناسان بر اساس شکل و شمایل این مجسمه حدس میزنند که این در واقع تصویری از یک خدمتکار یا به طور خاص حمّال تخت روان است که معمولا در خدمت حاکمان بودهاند.
سایت باستانشناسی چانچان در منطقهی لا اِسپِرانزا در تروخیو، در ساحل شمالی پرو قرار دارد. مجموعهی هوآکا تاکاینامو درست مانند مجسمهی کشفشده با دیوارنماهای رنگارنگی احاطه شده که در بخشهای دیگر سایت باستانشناسی یافت نشده است.
بنای هوآکاتاکاینامو در سایت باستانی چانچان
اما آنچه که حال و هوایی رازآلود به این مجسمه میبخشد این است که بذرهای گیاه نِکتاندرا نیز در کنار آن کشف شدهاند؛ این بذرها به احتمال زیاد به صورت یک گردنبند استفاده میشدهاند، چون از درون بعضی از آنها یک رشته رد شده است. این گیاه با مراسم قربانی کردن انسان در فرهنگ سیکان ارتباط داشته است. این گیاه خواص روانگردان دارد و در فرهنگ سیکان قبل از قربانی کردن افراد، مقاومت و هشیاری آنها را با استفاده از این گیاه از بین میبردند. در زیر این مجسمه کیسهی سیاهی نیز کشف شد که با نخ قهوهای و سفید تزیین شده بود. این یافته تاییدی بر کاربرد تشریفاتی هوآکا تاکاینامو در چانچان است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: سایت باستان شناسی چان چان کشف شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۹۴۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این سردار سپاه، پزشکان را شگفت زده کرده بود /از حضور در عملیات پارتیزانی تا آزادسازی خرمشهر
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محسن وزوایی، ۵ مرداد ماه سال ۱۳۳۹ در محله نظام آباد تهران، متولد شد. او در سال ۱۳۵۵ به دانشگاه راه یافت و در رشته شیمی دانشگاه صنعتی شریف مشغول به تحصیل شد. پس از ورود به دانشگاه، به جریان مکتبی انجمنهای اسلامی دانشجویان این دانشگاه پیوست و هم زمان با شرکت در فعالیتهای سیاسی و جلسات عقیدتی، از سال ۱۳۵۶ مسئولیت هدایت و جهت دهی به مبارزات دانشجویی ضد دیکتاتوری را در سطح دانشگاه شریف عهده دار شد.
بنابر روایت ایسنا، در سالهای ورودش به دانشگاه، نقش فعالی در تشکیلات اسلامی دانشگاه از خود نشان میداد. این جوان مبارز و پرشور، از تظاهرات خونین ۱۷ شهریور سال ۱۳۵۷ تا ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ و ورود امام خمینی (ره) به ایران، در همه صحنهها از جمله پیشتازان و جلوداران تظاهرات مردمی بود.
او در روزهای پرتلاطم انقلاب نیز نقش حساس هدایت را بردوش میکشید و در درگیریهای مسلحانه و سرنوشت ساز ۱۹ بهمن تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، حضوری پرثمر داشت. محسن وزوایی در تصرف دو پادگان مهم جمشیدیه و عشرتآباد نیز شهامت بالایی از خود نشان داد.
وی از نخستین دانشجویان پیرو خط امام بود که در جریان راهپیمایی ضد سیاستهای مداخلهگرایانه آمریکا در ایران، در سالروز کشتار دانشآموزان به دست رژیم پهلوی و سالگرد تبعید امام خمینی (ره) عهدهدار حرکتی شد که رهبر انقلاب، از آن با تعبیر بدیع «انقلابی بزرگتر از انقلاب اول» یاد فرمودند.
محسن وزوایی در سال ۱۳۵۸ همزمان با کار تبلیغاتی در جمع دانشجویان پیرو خط امام، بلافاصله با تشکیل سپاه پاسداران، به این ارگان نظامی پیوست و در دورهای فشرده، آموزشهای چریکی را در سپاه آموخت. او مدتی در سپاه به عنوان فرمانده مخابرات انجام وظیفه کرد، سپس سرپرستی واحد اطلاعات عملیات را به عهده گرفت.
محسن وزوایی به دنبال تجاوز عراق به ایران، داوطلبانه به جبهه غرب عزیمت کرد. با ورود او به این منطقه، تحولی پدید آمد؛ به گونهای که در عملیات سرنوشت ساز پارتیزانی به عنوان فرمانده گردان، مسئولیت محور تنگ کورک تا حد فاصل تنگ حاجیان را برعهده گرفت و ضمن حملهای پارتیزانی به مواضع و استحکامات دشمن، به کمک همرزمان خود، ارتفاعات حساس و سوقالجیشی تنگ کورک را از تصرف قوای اشغالگر بعث خارج ساخت.
در عملیات جدیدی که از سوی رزمندگان اسلام در اردیبهشت ماه ۱۳۶۰ طرحریزی شده بود، محسن وزوایی فرمانده گردان شد. در این عملیات، او با آن که مجروح شده بود، ولی با گامی استوار و خستگی ناپذیر و روحی امیدوار به نبرد ادامه میداد.
در حین عملیات، بیشتر رزمندگان شهید یا مجروح شده و تنها محسن و چند رزمنده دیگر زنده بودند؛ و شگفت آن که همین چند نفر، توانستند ۳۵۰ تن نیروهای کماندوی بعث عراق را به اسارت بگیرند.
محسن وزوایی، نقش فعالی در طراحی عملیات فتح بلندیهای «بازی دراز» ایفا کرد و در همین نبرد به شدت مجروح شد و به تهران انتقال یافت. او در بیمارستان با وجود درد بسیار، ناله نمیکرد و به یکی از پزشکان که از مقاومت او در برابر درد ابراز شگفتی کرده بود گفت: «آقای دکتر! من هر چه بیشتر درد میکشم، بیشتر لذت میبرم و احساس میکنم از این طریق به خدای خودم نزدیک میشوم». پس از بهبودی نسبی از مجروحیت، قدم به معرکهای گذاشت که فرجام آن، آزادسازی خرمشهر اشغال شده بود.
او در طول جنگ تحمیلی، در عملیاتهای متعدد با مسئولیتهای گوناگون حضور داشت. در ۲۰ آذر ۱۳۶۰، در عملیات «مطلع الفجر» فرمانده بود. در اسفند سال ۱۳۶۰ فرمانده گردان حبیب بن مظاهر و تیپ تازه تأسیس محمد رسول اللّه (ص) شد که در عملیات «فتح المبین»، این گردان نوک عملیات بود.
با تأسیس «تیپ ۱۰ سیدالشهدا»، فرمانده این تیپ شد. همین تیپ، در ۲۳ فروردین ماه ۱۳۶۱ وارد عملیات «الی بیت المقدس» شد و برای اجرای بهتر عملیات، با تیپ حضرت رسول صلی الله علیه و آله ادغام شد و محسن وزوایی نیز فرماندهی محور اصلی را عهدهدار شد.
محسن وزوایی، ، پس از ماهها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و حماسه آفرینی در عملیاتهای متعدد و به ویژه «الی بیت المقدس»، سرانجام در دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱، در ۲۲ سالگی هنگام هدایت نیروهای تحت امر خود، بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت رسید.
۲۷۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901506